چرا ویروس کرونا فقط برخی از ارگان ها را درگیر می نماید؟ - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری، کووید 19 در بیشتر موارد روی ریه ها و بعضی ارگان های داخلی مثل قلب، کبد، کلیه و بخش هایی از سیستم عصبی تاثیر می گذارد، اما به نظر می رسد که بقیه ارگان ها هیچ تاثیری از این ویروس عجیب نمی پذیرند.

به گزارش گروه فناوری وبلاگ خبری، محققان اسپانیایی با مطالعه روی افرادی که به ویروس کرونا مبتلا شده اند، دریافتند که علیرغم اینکه ویروس کرونا در بدن در گردش است، اما فقط بعضی از ارگان های داخلی و به ویژه روی ریه ها را درگیر می نماید و روی اندام های دیگر تاثیری ندارد.

ویروس کرونا برای ورود به سلول های انسان متکی به تعامل با پروتئین فراوانی در بدن به نام آنزیم مبدل آنژیوتانسین 2 است. این گیرنده ها یا آنزیم ها در بیشتر ارگان های انسان وجود دارند؛ در نتیجه زمانی که ویروس در داخل بدن در گردش است، می تواند وارد یکی از این ارگان ها گردد و آن را درگیر کند. اما با این وجود، گویا ویروس کرونا فقط ارگان های خاصی را انتخاب می نماید و براساس انتخاب مکانیسم های خاصی روی اندام ها تاثیر می گذارد.

زمانی که پروتئین های ویروس کرونا وارد سلول انسان می گردد، با پروتئین های موجود در بدن ارتباط برقرار می نماید و اجازه پیدا می نماید تا سلول ها را آلوده کند. با این اوصاف، همانطور که گفته شد، کووید 19 فقط به زیرمجموعه ای از اندام ها آسیب می زند و محققان با مشاهده این موضوع حدس زدند که باید راستا متفاوتی برای انتقال آن وجود داشته باشد. از این رو برای کشف این راستا، جابه جایی پروتئین های موجود در ریه ها و نحوه تعامل ویروس با پروتئین های اندام های دیگر را مورد آنالیز قرار دادند.

محققان می گویند: برای اینکه دو پروتئین (پروتئین ویروس و گیرنده در بدن) یکدیگر را پیدا نمایند و تعامل پیچیده ای را شکل دهند، ضروری است که پروتئین ویروس به داخل سلول انسان به روشی کاملا فرسایشی راه پیدا کند.

آن ها حرکت ویروس را به یک فرد مست تشبیه می نمایند که در یک خیابان شلوغ راه می رود. حضور افراد دیگر برای او موانع به شمار می آیند و مانع حرکت و رسیدن او به مقصد می شوند. به طور مشابهی، پروتئین های یک سلول با موانع متعددی روبه رو هستند و به ندرت پیش می آید که به این موانع غلبه نمایند و با پروتئین ویروس ارتباط برقرار نمایند.

محققان با در نظر دریافت این موارد، یک مدل ریاضی نوشتند که به آن ها امکان می داد گروهی از 59 پروتئین موجود در ریه ها را پیدا نمایند که به عنوان فعال نماینده های اصلی موثر با سایر اعضای بدن عمل می نمایند. زنجیره ای از فعل و انفعلات باید صورت بگیرد تا تغییراتی در پروتئین های موجود ایجاد گردد و در نهایت سلامتی آن ها تحت تاثیر قرار گیرد.

با این حال، هنوز محققان کشف نکرده اند که چگونه پروتئین های آسیب دیده بین اندام های بدن سفر می نمایند.