آب در فضا بازیافت شد - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری به نقل از اسپیس، دستاورد بازیافت آب نقطه عطف مهمی برای ماموریت های فضایی است که طی آن باید نیازهای فضانوردان بدون تامین ذخایر، براورده گردد. این به معنای بازیافت یا مهندسی دوباره موادی مانند غذا، هوا و آب است.

در مورد فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی، هریک از خدمه روزانه به یک گالن آب برای نوشیدن، تهیه غذا و مصارف بهداشتی مانند مسواک زدن احتیاج دارد. هدف ایده آل بازیافت 98 درصد آبی بود که خدمه در شروع ماموریت های طولانی تر همراه خود به فضا بردند.

کریستوفر براون عضو تیم مرکز فضایی جانسون که در حوزه سیستم های حیاتی در ایستگاه فضایی بین المللی فعالیت می نماید، در این باره می گوید: این گامی بسیار مهم در تکامل چرخه پشتیبانی از حیات است. این دستاورد به بیان ساده چنین است که اگر فرد 100 پوند آب به فضا ارسال کند، 2 پوند آن از بین می رود و 98 درصد بقیه همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. احیای این آب به طور مداوم یک دستاورد بسیار جالب است.

این نقطه عطف از طریق سیستم کنترل محیطی و پشتیبانی از حیات(ECLSS) طی نمایش عملکرد مونتاژ بهبود یافته پردازشگر ادرار (UPA)، که آب را از ادرار با استفاده از تقطیر خلاء بازیابی می نماید به دست آمد.

ECLSS از ترکیب سخت افزارهای مختلف ساخته شده است مانند سیستم بازیابی آب که فاضلاب را جمع آوری می نماید و همینطور رطوبت گیرهای پیشرفته که رطوبت هوای ایستگاه فضایی بین المللی را در نتیجه تنفس و عرق خدمه جذب می نماید. آب جمع آوری شده به مجمع پردازشگر آب (WPA) فرستاده می گردد که در مرحله بعدی آب آشامیدنی تولید می نماید.

بخشUPA در سیستم ECLSS ادرار را تقطیر می نماید. اما محصول جانبی این فرایند آب نمک است که همچنان مقداری آب استفاده نشده را دارا است.

به همین دلیل یک پردازشگر آب نمک (BPA) برای استخراج این فاضلاب به جامانده به UPA اضافه شد. عملکرد BPA ریزگرانش فضا نشان می دهد، ECLSS می تواند تا 98 درصد آب را با یاری پردازشگر آب نمک بازیافت کند.

BPA آب نمک تولید شده در UPA را از غشای خاصی رد و سپس در مجاور هوای خشک قرار می دهد که آب محتوی آن را بخار می نماید. این روند سبب می گردد رطوبت هوای ایجاد شده که شباهت زیادی به تنفس خدمه ایستگاه فضای دارد از طریق ابزارهای ECLSS جمع آوری گردد.

رطوبت جمع آوری شده مانند دیگر فاضلاب های جمع آوری شده از طریق WPA و مجموعه ای از فیلترها و راکتورهای کاتالیستی تولید می گردد که هرگونه بقایای آلودگی به جامانده را ردیابی می نمایند. در مرحله بعد حسگرها مقدار پاکی آب را رصد می نمایند و اگر با استانداردها همخوانی نداشته باشد دوباره برای تولید ارسال می نماید. یودین نیز به آب اضافه می گردد تا از رشد میکروب ها جلوگیری کند و در مرحله بعد آب برای خدمه ذخیره می گردد.