تفال به حافظ 2 آذر 1400؛ در وفای عشق تو مشهور خوبانم - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری، مروا گرفتن از آثار ادبی از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال اما در گذر زمان تنها تفأل به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

در فال امروز دیوان حضرت حافظ می خوانیم:

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع

شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی آید به چشم غم پرست

بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد

همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع

گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم رو

کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع

در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست

این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع

در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست

ور نه از دردت دنیای را بسوزانم چو شمع

بی جمال عالم آرای تو روزم، چون شب است

با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع

کوه صبرم نرم شد، چون موم در دست غمت

تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو

چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع

سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین

تا منور شود از دیدارت ایوانم چو شمع

آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت

آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع

توضیح لغت: مقراض غم: به کسر اول و سکون دوم کارد یا تیغ عشق/ دیدار: چهره و دیدار

تفسیر عرفانی: همانطور که در عشق تو مشهور گشته ام، در کوی سربازان و در مجلس آنان نور افشانی می کنم. مقصود او از این شعر، این است که دلدادگان دوست در پی آن هستند که به هنگام جدایی نیز سایه ای از وصال او را در یابند؛ چرا که درد عشق نه فقط وجودشان را، بلکه دنیا را نیز به آتش می کشد. از این رو، پیوسته در آرزوی وصالند تا وجودشان از او نورانی شود.

تعبیر غزل: قدر نعمت های خوبی که در زندگی به تو داده اند بدان و هیچ گاه از داشتن آن ها مغرور مشو و به دیگر فخر مفروش؛ تا دیگران به نیکی از تو یاد نمایند. دعای خیرشان را بدرقه راهت نما تا در زندگی پیروز و سرافراز و پاینده باشی.