خاطره محمود استادمحمد از بازی خسرو شکیبایی در شب بیست ویکم، بازیگری که کیمیایی نتوانست جز او بازیگر دیگری را ببیند - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری، امروز سالگرد درگذشت بازیگری است که به یادماندنی ترین شخصیت سینمای ایران را خلق کرد، صدای یگانه ای داشت و جمله ها را طوری ادا می کرد که فکر می کردیم مگر می گردد کسی بتواند اینطور تمام حس یک جمله را بیان کند؟

وبلاگ خبری، شقایق عرفی نژاد: خسرو شکیبایی با نقش حمید هامون در سینما شناخته شد، اما پیش از آن فیلم های رابطه، ترن، سارق و نویسنده و عبور از غبار را بازی نموده بود و قبل از همه این ها فیلم خط قرمز مسعود کیمیایی را که اولین کار سینمایی اش بود. پیش از خط قرمز اما فقط تئاتر بازی نموده بود و اصلا در نمایش شب و بیست و یکم محمود استادمحمد بود که کیمیایی او را برای خط قرمز انتخاب کرد.

شب بیست و یکم نمایشنامه وحشت آوری است در باره اعتیاد. آنقدر وحشت آور که محمود استادمحمد خودش از خواندنش وحشت داشته است و در یکی از مصاحبه هایش در باره این نمایشنامه گفته: شب بیست و یکم را نمی خوانم. ولی فکر که می کنم به آن نمایش خودم از خودم می ترسم. من کی بودم؟ چی بودم که شب بیست و یکم رو نوشتم؟ یک زندگی که توش به راحتی یک برادر می تواند برادر دیگرش را بدرد. انقدر آن نوشته تاریک و سیاه و تلخ و رکیک و خوفناک است.

شب بیست ویکم داستان فریدون و فرخ، دو برادر معتاد است که پدرشان آنها را حبس نموده تا بیست و یک شب در آنجا بمانند و اعتیادشان را ترک نمایند. در این مدت اما بی خبر از پدر یکی از دوستانشان از راه های مختلف به آنها هرویین می رساند. اما در بیست و یکمین روز راهی پیدا نمی نماید جز این که مواد را به برادر کوچک آنها بخوراند و او را پیش فریدون و فرخ بفرستد. وقتی فرهاد پیش آنها می آید، هر کاری می نمایند او کیسه هرویین را بالا بیاورد، نمی تواند و در یک لحظه جنون و خماری شکم او را پاره می نمایند.

خسرو شکیبایی در این نمایش که پاییز سال 1358 به کاگردانی محمود استادمحمد در سینما تئاتر کوچک اجرا شد، نقش فریدون را بازی می کرد و بهروز به نژاد نقش فرخ را داشت. استامحمد در باره بازی او در این نمایش می گفت او هر روز با یک ایده و فکر تازه سر تمرین می آمد و وسایل و لباس هایی همراه می آورد که به نقشش یاری کند. گاهی حتی نصفه شب به من تلفن می زد و با خجالت که دیروقت زنگ زده، در باره دیالوگ ها می پرسید.

او در مصاحبه ای که در کتاب کانون کارگردانان تئاتر پس از درگذشتش منتشر شده، در باره بازی خسرو شکیبایی در این نمایش و این که چطور کیمیایی با او آشنا شده، خاطره جذابی نقل نموده است. کیمیایی یک شب به تماشا این نمایش می رود. بعد از نمایش به استادمحمد می گوید که در یک صحنه یک بازیگرت نگذاشت دیگری را ببینم و اشاره اش به خسرو شکیبایی بوده است. استادمحمد از شکیبایی می خواهد که در آن صحنه چون دیالوگ بلند برای نقش مقابل اوست ته صحنه برود و بی حرکت بنشیند. در اجرای بعدی خسرو شکیبایی همین کار را می نماید. مسعود کیمیایی هم باز به تماشا نمایش آمده است و در آخر وقتی استادمحمد درباره آن صحنه می پرسد می گوید باز هم فقط همان بازیگرت را دیدم. این بار استادمحمد از شکیبایی می خواهد علاوه بر این که انتهای صحنه می نشیند ملافه ای هم روی خودش بکشد و او هم همین کار را می نماید.

مسعود کیمیایی برای بار سوم نمایش را می بیند و به استادمحمد می گوید در این صحنه باز هم خسرو شکیبایی را نگاه نموده است. چون شصت پایش بیرون از ملافه بوده و با همان یک شصت پا چنان بازی می نماید که کیمیایی فقط به او توجه نموده است!

همین می گردد که کیمیایی از او برای بازی در خط قرمز دعوت می نماید. فیلم سال 60 ساخته می گردد، اما تا 37 سال بعد به علت پوشش بازیگران زن اجازه اکران پیدا نمی نماید تا این که بالاخره در 14 اسفند 1397 اکران می گردد. این فیلم اگرچه اکران نمی گردد، اما شروعی است برای خسرو شکیبایی فوق العاده، تا نقش هایی بازی کند که همواره در یاد بماند.