نوشیدن آب آلوده به آرسنیک، منجر به تغییر در ساختار قلب می شود - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری، با توجه به تحقیقات نو در یک مجله انجمن قلب آمریکا به نام گردش خون: تصویربرداری قلب و عروق، نوشیدن آبی که آلوده به آرسنیک است، می تواند منجر به ضخیم شدن محفظه اصلی پمپاژ قلب در جوانان و بزرگسالان شود. تغییر ساختاری که خطر ابتلا به مسائل قلبی را افزایش می دهد.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر گرنوت پیچلر، متخصص پزشکی داخلی در دپارتمان قلب و عروق در بیمارستان هیتزینگ/ کلینیک مرکزی قلب در وین، اتریش، و یک محقق بازدید کننده در وزارت علوم بهداشت و سلامت محیطی در دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک گفت: افرادی که آب های آشامیدنی گرفته شده از چاه ها و چشمه ها، که تنظیم شده نیستند را مصرف می کنند، باید آگاه باشند که آرسنیک خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد. آزمایشات بر روی این چاه ها یک گام مهم برای اقدامی نو و جلوگیری از مصرف آن است.

مردم از طریق آشامیدن آب هایی که در منطقه ها زیرزمینی آلوده در برخی روستا ها و منطقه ها حومه ای وجود دارند، اغلب در معرض آرسنیک، که یک متالوئید (شبه فلز) سمی است، قرار می گیرند. پیش از این، مطالعات متعدد نشان داده است که قرار گرفتن در معرض آرسنیک، خطر بیماری قلبی و عوامل خطر آن، از جمله فشار خون بالا و دیابت را افزایش می دهد.

محققان اطلاعاتی در مورد سلامت یا بیماری قلبی، از پیشینه خانواده شرکت کنندگان (افرادی که در روستا ها و شهرهای خومه زندگی می کردند) را بدست آوردند. مطالعه ای که به منظور بررسی عوامل خطر قلبی عروقی در میان شرکت کنندگان انجام گرفت. نمونه های ادرار 1337 بزرگسال (میانه سن 30 سال، 61٪ زن) برای وجود آرسنیک در بدن بررسی شد و میزان، شکل و عملکرد قلب آنها با استفاده از سونوگرافی (اکوکاردیوگرافی) ارزیابی شد. در ابتدای این مطالعه پنج ساله، هیچ یک از بیماران دیابت یا بیماری قلبی نداشتند.

به طور کلی، میزان وجود آرسنیک در بدن آنها بالاتر از جمعیت عمومی شهر نشین بود. با افزایش دو برابری آرسنیک در ادرار، محققان دریافتند:

به طور کلی در گروه، احتمال ضخیم شدن محفظه اصلی پمپاژ قلب (بطن چپ)، 47 درصد و؛

احتمال ضخیم شدن محفظه بطن چپ، در شرکت کنندگانی که فشار خون آنها بالا رفته بود (افرادی که فشار خون آنها حداقل 120/80 mmHg بود یا افرادی که از داروهای کاهش فشار خون استفاده می کردند)، 58 درصد بالا رفته بود.

پیچلر گفت: در افراد مبتلا به فشار خون بالا، این ارتباط قوی تر نشان داده می شد. بنابراین اثرات سمی آرسنیک بر قلب افرادی که مبتلا به بیماری های قلبی هستند بسیار بیشتر است.

این مطالعه محدودیت هایی مانند تنها میزان گیری آرسنیک و عدم پیگیری طولانی مدت شرکت کنندگان را داشت. طبق گفته پیچلر، اگر چه این مطالعه در جمعیت های روستایی، حومه و قبیله ای در شمال، مرکز و جنوب غربی ایالات متحده اجرا شده است، اما نتایج آن می تواند به میلیون ها فرد دیگر در منطقه ها روستایی که در معرض سطوح پایین یا میانه آرسنیک موجود در آب قرار دارند، بسط داده شود.

او گفت: مطالعه این پرسش را مطرح می کند که اگر کمتر در معرض آرسنیک قرار بگیریم، آیا تغییرات در ساختار قلب قابل برگشت است؟ تغییراتی در منابع آب در جوامع مورد مطالعه اتفاق افتاده است و بررسی تاثیر بالقوه سلامتی از طریق کاهش قرار گرفتن در معرض آرسنیک بسیار مهم است.

تحقیقات مشاهداتی می تواند باعث انجام تحقیقات آینده در مورد عوامل ژنتیکی، محیطی و بالینی، به منظور روشن شدن رابطه بین آرسنیک و بیماری های قلبی عروقی باشد. چنین مطالعاتی بسیار مهم هستند چرا که بیماری قلبی عروقی یکی از علل اصلی مرگ زودرس در سراسر جهان است و میلیون ها نفر در سراسر جهان در معرض آرسنیک و سایر فلزات هستند.