پارک ملی بمو ، طبیعتی حفاظت شده با حیوانات نادر - وبلاگ خبری

به گزارش وبلاگ خبری، پارک ملی بمو ، طبیعتی حفاظت شده با حیوانات نادر از جمله پارک های ملی کشورمان است که در استان فارس واقع شده است .این پارک در شمال شهر شیراز، به مساحت تقریبی 40 هزار متر مربع قرار گرفته و نام آن از کوه بمو که در مجاورت آن واقع شده است، گرفته شده است.این پارک پوشش گیاهی خاصی دارد و حیوانات نادری هم در آن زندگی می کنند. در پارک بمو حیواناتی مانند آهو، قوچ، بز و میش، روباه، کبک و تیهو و انواع گربه سانان زندگی می کنند . تنوع گونه های جانوری باعث شده شکارچی ها به طور غیر قانونی وارد بمو شوند و به شکار حیوانات بپردازند.

آسمان بمو هیچگاه خالی از پرندگان نیست، 55 نوع پرنده در این پارک آمارگیری شده که 26 گونه بومی منطقه است که سراسر سال در این منطقه دیده می شوند. از جمله عقاب طلایی، هما، کرکس، دال، کبک، تیهو، کوکر سفید، سینه سیاه و … .مأموران محافظت از پارک شبانه روز مراقب هستند که این اتفاق نیفتد و از تعداد حیوانات منطقه کم نشود؛ به ویژه که تعداد آهوها در بمو از 150 رأس در سال 1389 به 215 رأس افزایش پیدا کرده است؛ خبر بسیار خوبی که باعث شادمانی دوستداران محیط زیست و حیوانات شده است.

در پارک ملی بمو چشمه های فراوانی با پراکندگی مناسب روان است از آب برخی از چشمه ها در گذشته در کشاورزی استفاده می شده است.اندازه بارندگی این منطقه حدود 400 میلی متر و زمستان ها این نواحی تا حدی سرد و معدل حرارت حداقل در قسمتی از سال از سه درجه کمتر است و تابستان درجه گرمایش به 34 درجه می رسد.بهار پارک بمو از اواخر زمستان اغاز و گل ها و گیاهان آن از جمله گل های اشک یا لاله واژگون گلسنگ های صخره چسب زرد و پامچال در آن پدیدار می شود.

این پارک ملی نام خود را از کوه بمو که درست در مجاورت شهر شیراز واقع شده است گرفته است. پارک ملی بمو چیزی در حدود 48000 هکتار وسعت داشته و عبور جاده شیراز به اصفهان آن را به دو قسمت در ضلع شرقی و غربی تقسیم کرده است. این منطقه وسیع در سال 1346 به عنوان منطقه حفاظت شده و در سال 1349 به عنوان پارک ملی معرفی شده است. در این پارک ملی ارزشمند بیش از 300 گونه گیاهی متنوع وجود دارد که در این میان 51 گونه تنها در همین پارک ملی یافت می شود که نشان از اهمیت بالای زیست محیطی این منطقه دارد.

در این منطقه گاه جنگل های فشرده ای از درختان بنه و بادام به چشم می خورد ولی باقی منطقه از پوشش گیاهی متراکم برخوردار نیست. این پارک زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، کفتار، آهو، عقاب طلایی، قوچ، هما، بالابان، شاهین، لاک پشت، بزمجه و … است که در قالب 32 گونه پستاندار، 91 گونه پرنده، 3 گونه دو زیست و 19 گونه خزنده دسته بندی می شوند. برخی از این گونه ها در معرض خطر انقراض بوده و تنها در این پارک ملی یافت می شوند. بمو به واسطه قرار گرفتن در کنار رشته کوههای زاگرس جنوبی و طبیعت زیبای خود ترکیبی از صخره ها، دره ها، چشمه ها و ارتفاعات را به نمایش می گذارد که بسیار چشم نواز است.

دمای هوا در تابستان 34 درجه سانتیگراد و در زمستان کمتر از 3 درجه است.منطقه ای استپی و نیمه استپی که نیمی از آن با کم آبی روبرو است و حدود 400میلی متر بارندگی در طول سال دارد. در پارک ملی بمو چشمه های فراوانی با پراکندگی مناسب روان است. از آب برخی از چشمه ها در گذشته جهت کشاورزی استفاده می شده است. اندازه خشکسالی در سال های اخیر به حدی بوده که چشمه چرو که در سال های نه چندان دور به صورت آبشار های متعدد در دل کوه جریان داشت حالا به شکل جوی باریکی از آب در آمده است.

پارک بمو دارای سه رشته کوه است. رشته کوه ها به موازات همدیگر در راستای شرقی به غربی کشیده شده اند و در میان این رشته کوه ها دره هایی واقع شده است. این دره ها مامن آهوهای زیبایی است که دور از چشم مشغول زندگی اند. بمو در فصل بهار عموما مملو از گیاهان خودرو و گل های وحشی بسیار زیباست که دشت را یکسره در بر می گیرند. در چند سال اخیر یک موزه با نام موزه حیات وحش و تاریخ طبیعی نیز در این پاک ملی راه اندازی شده است که شامل انواع پرندگان و پستانداران تاکسیدرمی شده و 11 دیوراما است. این موزه از بخش های متعددی همچون محوطه ورودی با مجسمه های سنگی، بخش آشنایی با جغرافیای پارک، دیرینه شناسی و بخش نمایشی است. بازدید از موزه آزاد است اما برای بازدید از پارک ملی نیازمند کسب مجوز است.

منبع:سیـری در ایـران